Berggorilla’s in Oeganda
In een mistig woud, hoog in de bergen van Oeganda, woont een familie berggorilla’s. Om bij ze op bezoek te gaan, klommen lange Ivo, bange Bassie en ik ruim twee uur door de dichtbegroeide jungle een vulkaan op. Tot we opeens oog in oog stonden met een jong mannetje van wel 135 kilo!
Grrrrr
HolyMoly! Geloof me: met een gorilla wil je echt geen ruzie. Het zijn echte krachtpatsers en wegrennen heeft geen zin. Deze apen zijn veel sterker en sneller dan wij zijn. Het beste wat je kunt doen, is zelf je mannetje staan en je aan de regels van de groep houden. Om te laten weten dat ik geen kwaad in de zin heb, maak ik een laag grommend geluid. Het werkt! Ik mag blijven.
”Gorilla’s trommelen niet met hun vuisten, maar met hun vingers. Ze maken een soort kommetjes met hun handen en daarmee kunnen ze veel meer herrie maken!”
Baas boven baas
Dan zie ik hem. De grootste, sterkste, stoerste man van de groep! De zilverrug. Wat een macho man! Hij is hier de leider en iedereen luistert naar hem. Deze eindbaas is makkelijk te herkennen, want hij heeft een grote zilveren streep op zijn rug. Om aan mij en de andere gorilla’s te laten weten hoe groot en sterk hij is, trommelt hij met zijn handen op zijn borst. Hoe lager het geluid, hoe groter het dier. Vet!
